"Een huis zonder hond is als een lichaam zonder hart".
Eind 2005 zijn we voor het eerst samen naar de Winnershow in Amsterdam gegaan om daar de verschillende rassen eens goed te bekijken. Hoewel we alle twee gek van honden zijn, hadden we een heel ander idee over het type hond dat we aan onze zijde wilde hebben. De een ging weer voor zijn jeugdliefde de teckel. De ander was gek van de windhonden.
Een niet uiteenlopendere combinatie denkbaar... Of totdat... we de Ierse Setters zagen. Met een beetje inbeeldingskracht vereenzelvigd de Setter in zichzelf de uiterlijke verschijningen van een teckel en whippet. Ons hart werd uiteindelijk gestolen door hun vrolijkheid, de onophoudelijke kwispelstaart maar zeker ook hun adellijke uitstraling. |
We woonden echter in het centrum van Amsterdam, op drie hoog met steile trappen... een jachthond was voor ons toch niet een ideale keuze... Maar zoals vaker blijven dit soort dingen in je achterhoofd spelen en onbewust groeide ons verlangen naar een Ierse Setter. Een jaar later, gingen wij weer naar de Winnershow en opnieuw ging ons hart sneller kloppen bij de aanblik van de Ieren, al onze argumenten om géén hond te nemen smolten als sneeuw voor de zon. Toen er zelfs een van die belhamels bij ons op schoot kroop, te midden van al het rumoer van Nederlands grootste hondenshow, waren we verkocht! Daar zaten we dan, smoorverliefd op die rode duivels. Niet wetend dat dit het begin van een heel nieuw leven zou worden.... |